Margreet Zandbergen

Anderhalf jaar geleden verhuisde ik van het keurige Oegstgeest naar het kleurrijke Amsterdam Oost. Sindsdien woon ik met vijf andere meiden in Zeeburg. We hebben alle zes een druk en onregelmatig leven vol baantjes, vriendjes en hobby's. Als we de mogelijkheid hebben eten we samen, maar komen elkaar gelukkig vaak spontaan tegen in de gemeenschappelijke woonkamer.

Momenteel ben ik bezig met het afronden van mijn masterstudie Culture, Organization and Management. Sinds kort help ik daarnaast als projectcoördinator bij LOhuizen, een woonproject waar statushouders en Nederlandse jongeren samen wonen en leven. In overleg met de bewoners van LOhuizen en met de hulp van bewoners uit de buurt zal er invulling worden gegeven aan de gemeenschappelijke ruimte in het appartementencomplex. Te denken valt aan een welkomstmarkt, taalcafé of een gezamenlijke maaltijd.

Tot ik naar Amsterdam verhuisde had ik het idee dat wonen in de grote stad gepaard zou gaan met anonimiteit. Nu ik hier woon, merk ik dat dit helemaal niet zo hoeft te zijn. Iedere buurt lijkt een dorp op zichzelf. Ik merk dat hoe langer ik hier woon, hoe meer ik mij verbonden voel en mij thuis voel in mijn wijk. Ik pas op de dochters van de buren, maak een praatje bij de groenteboer en leer medebewoners kennen tijdens de buurtmaaltijd bij De Eester.