Een ode aan de knotwilg!

Een column van Bart Buwalda

Knotwilgen, de Biesbosch stond en staat er vol mee en ook langs de oevers van sloten rivieren en kanalen stonden knotwilgen.

De wilg is een zeer veelzijdige boom. Hij is eco-kampioen en allerlei insecten, andere kruipsels en vogels vinden de boom een aantrekkelijke plek om hun bivak op te slaan. Daardoor ontstaat er veel uitwisseling met de omgeving, waar de omgeving en de wilg dan weer samen van groeien.

De wortels van de wilg zijn gek op water en houden de oever vast. 

Na het knotten van de boom heb je wilgentenen. En dankzij die tenen houden we (voorlopig) droge voeten want onder vrijwel elke vaderlandse dijk liggen sinds eeuwen zogenaamde ‘zinkstukken’ van in elkaar gevlochten wilgentenen.

De wilg is ook al eeuwen een betrouwbare leverancier van biomassa voor in de schouw en tegenwoordig voor Scandinavische energiecentrales.

Wat wil je nog meer… toch dreigt de wilg ondanks al z’n kwaliteiten te verdwijnen omdat ‘ie geknot moet worden en boeren en waterwegbeheerders vinden dat te veel gedoe en dus ‘kappen die handel’.

Maar de liefhebbers met oog voor de kwaliteiten van de wilg laten het er niet bij zitten en plegen in hun vrije tijd ‘wilgzorg’ zodat er weer stukjes landschap in oude luister worden hersteld.

Ook in Amsterdam huizen wilgliefhebbers; de erfopvolgers van Robert Jasper Grootveld planten op z’n vlotten ook wilgen en van de tenen vlechten ze zogenaamde ‘druppels’, druppelvormige manden die ze in het water hangen. Daardoor neemt ook onderwater de biodiversiteit toe omdat allerlei waterkruipsel die wilgentenen weten te waarderen. 

En zelfs aan mijn eigen Levantkade zijn 4 wilgenspruiten verschenen in het kader van ons Wilde Wilgen buurtplan.

Zo kan m’n tjalk straks in en buiten de stad weer tussen rietkragen en knotwilgen door varen voor nog es 125 jaar varende dienstverlening.

Wil je meevaren met Bart op zijn tjalk Hoop op Behoud? Kijk dan hier.