Zijn spinnen eng? Een kerstlegende

Tijdens het kerstdiner in de Eester las mijn dochter Silke deze prachtige kerstlegende voor. Ze heeft het verhaal zelf herschreven naar modern Nederlands. Geniet ervan!

Groetjes, 

Silke en Brenda

---

Zijn spinnen eng?

De grijze spin liep over de vloer van de herberg.

'Oooh', gilde de dochter van de herbergier. 'Maak dat je wegkomt lelijk mormel!'.

'Zou ik werkelijk lelijk zijn?', vroeg de spin zich af toen hij tegen de muur opklom. 'Hoe dan ook, mijn web is prachtig'. Hij spon een mooi groot web om daar de nacht in door te brengen.

Maar de volgende morgen kwam de herbergierster met haar bezem. 'Wat! Een spinnenweb in mijn schone kamer?', riep ze. Ze veegde het web weg en verjoeg de spin. 'Doei, doei, spin, daar ga je. Ik kan die lelijke spinnen niet uitstaan!'

'Niemand mag me...', jammerde de spin, toen hij op weg ging naar de herbergstal. En hij begon een web te spinnen van de ene balk naar de andere. Daar viel niemand hem lastig. De dieren onder hem waren hem eigenlijk dankbaar omdat hij de vliegen ving die hen bij warm weer plaagden.

'Nu maak ik me tenminste nuttig', zei de spin. 'Als ik nu ook maar geliefd was', voegde hij er met een zucht aan toe. Maar omdat dat nu eenmaal niet kon, begon hij het mooiste en fijnste web te spinnen dat ooit door een spin gemaakt werd.

Op een nacht was er drukte in de stal. Stemmen en het flikkeren van licht. Hij kon niet ontdekken wat er gebeurde maar 's ochtends keek hij naar beneden en daar zag hij in een kribbe een kindje liggen. Daarover boog zich een mooie vrouw terwijl een man met een vriendelijk gezicht toekeek.

De baby begon te huilen. 'Hij heeft het koud', zei zijn moeder. 'Ik heb al het stro dat ik kon vinden over hem heen gelegd maar dat is niet genoeg.'

Dit was de grote kans voor de grijze spin. Met zijn schitterende web dat zijdezacht was en zo warm als wol, kwam hij van de balk omlaag en hij legde het aan de voeten van de moeder. Zij pakte het op, legde het over haar baby en stopte het warmpjes om hem heen. Hij hield op met huilen en viel tevreden in slaap.

Toen zei Maria, de moeder, tegen de grijze spin, die er trots bij stond: 'Lieve spin, welke beloning wil je hebben voor je geschenk aan Jezus, mijn zoon?'.

'Oh, alstublieft', zei de spin terwijl hij zijn voorpoten ineensloeg, 'als ik toch alleen maar mooi zou mogen worden'.

'Dat kan ik niet doen', antwoorde Maria, 'je moet zo blijven als je geboren bent. Maar ik zal zorgen dat de mensen blij zijn om je zien. Als iemand een spin ontdekt, zal hij zeggen: Aha, dat betekent geluk!'.

En daarom beschouwt men het, tot op deze dag, als een teken van geluk wanneer men een spin ziet.

Ook nu nog hangen wij op kerstavond lange goud- en zilverdraden in de kerstboom ter herinnering aan de kleine grijze spin en het geschenk dat hij aan Jezus heeft gegeven.