'Poëzie-Bankje' gedicht van de week
‘Zwijgende man’ van dichter Bernlef.
J. Bernlef, pseudoniem voor Hendrik Jan Marsman (1937 – 2012) was een Nederlands schrijver, dichter en vertaler. Vanaf 2002 publiceerde hij onder het pseudoniem Bernlef (zonder de initiaal J.), soms als Henk Bernlef.
Bernlef was de dichter van het vluchtige, die zijn gedichten niet maakte voor de eeuwigheid. Bijna om het jaar publiceerde hij een nieuwe bundel, als het ware om de vorige te vervangen. Al met al schreef hij een kleine duizend gedichten, die het grote publiek lang niet zo vertrouwd zijn als zijn romans. Landelijke roem verwierf Bernlef met zijn roman 'Hersenschimmen', dat met het thema 'dementie' een schot in de roos bleek. Lees verder op de websites van Koninklijke Bibliotheek (KB) en Wikipedia.
Andere gedichten vind je op Gedichten.nl.
- Naar aanleiding van de ‘Zwijgende man’ van dichter Bernlef schreef Merle:
‘Winter betekent voor mij verstilling, een teruggaan naar de essentie van het leven.
Me terugtrekken uit de wirwar van het leven.
De kaalheid van het leven opzoeken.
De kale takken zonder blad.
Geen poespas, geen afleiding,
geen lieflijke vogelzang maar het stille spoor van vogels in de sneeuw, of in de modder. De vogels leven nu stil.
We hebben water nodig, wie wat wil zeggen heeft de diepgang nodig om het bevroren harde gladde water te zien. Geef je ogen de kost en spaar dat op, al die kale winterbeelden.
Wie kan zwijgen weet dat betekenis en dat wat van waarde is een soort geheim is, dat in het zwijgen het best bewaard blijft.
Maar je moet dan wel een dichter zijn als Bernlef om dat vast te leggen in woorden.
Prachtige woorden met veel zeggingskracht, kale zinnen over het willen van de mens, en het kunnen.
En het bewaren en het sparen van dat waar het om gaat.
Om in de lente en de zomer weer uitbundig te kunnen leven.’
Wil je het gedicht van de week rechtstreeks op je mailadres ontvangen, dan kan dat door een aanmelding via www.tinyletter.com/gedichten.
