'Poëzie-Bankje' gedicht van de week

Een gedicht van F. Starik: EILAND

F. Starik, is een Nederlandse dichter en prozaïst, alsmede fotograaf, zanger, performer en beeldend kunstenaar.

Op vrijdag 16 maart is F. Starik op 59-jarige leeftijd overleden.

Sinds het begin van de Eenzame Uitvaart in Amsterdam – en later ook in Den Haag en Rotterdam – vervulde Starik met zeer veel verantwoordelijkheidsgevoel zijn taak als coördinator. Hij regelde de dichters voor de Eenzame Uitvaarten, dichtte zelf ook, zocht passende muziek uit, en woonde vrijwel elke Eenzame Uitvaart bij. Over iedere Eenzame Uitvaart schreef hij een verslag voor de website.

Trouw-journaliste Sybilla Claus sprak hem vorige maand nog en was aanwezig op zo'n begrafenis. Lees verder in Trouw.

Starik stond vaak stil bij vergankelijkheid:

“Doodgaan is alsof je een televisietoestel uitzet, plotseling is alles weg.”(…...)

“Leven is gezien zijn, maar nooit alles weten dat, hindert niet, vergeten. Je hebt je licht geschenen.” 

“Voor je het weet is je vlam gedoofd, (......) uit, verdwenen.” Uit het gedicht Zwaluw, ook te vinden in zijn bundel “Door”.